wyzwać

wyzwać
глаг.
• вызвать
* * *
1) обозвать, обругать
2) wyzwać (na pojedynek) вызвать (на поединок)
wezwać вызвать (позвать)
spowodować, wywołać, wzbudzić вызвать (послужить причиной)
* * *
wyzw|ać
\wyzwaćie, \wyzwaćij, \wyzwaćany сов. 1. вызвать (на что-л.);

\wyzwać na pojedynek вызвать на дуэль;

2 разг. обозвать, обругать;
\wyzwać od leniuchów обозвать лентяем
+

1. wezwać 2. zwymyślać, nawymyś-lać

* * *
wyzwie, wyzwij, wyzwany сов.
1) вы́звать (на что-л.)

wyzwać na pojedynek — вы́звать на дуэ́ль

2) разг. обозва́ть, обруга́ть

wyzwać od leniuchów — обозва́ть лентя́ем

Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "wyzwać" в других словарях:

  • wyzwać — dk IX, wyzwaćzwę, wyzwaćzwiesz, wyzwaćzwij, wyzwaćzwał, wyzwaćzwany wyzywać ndk I, wyzwaćam, wyzwaćasz, wyzwaćają, wyzwaćaj, wyzwaćał, wyzwaćany 1. «wezwać do wzięcia udziału w walce, zapasach, grze itp.» Wyzwać kogoś na pojedynek a. wyzwać kogoś …   Słownik języka polskiego

  • wyzwać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wyzywać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyzwać — Wyzywać los «robić coś ryzykownego, narazić się na niebezpieczeństwo»: W niczym nie chciałem wyzywać losu: pragnąłem być dobrym pracownikiem, dobrym ojcem i najlepszym mężem, jeżeli tylko Renata tego zechce. J. Stawiński, Piszczyk. Jego… …   Słownik frazeologiczny

  • wyzywać się – wyzwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzywać siebie nawzajem do walki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyzwali się na pojedynek na szable. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. częściej ndk… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyzywać – wyzwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na udeptaną ziemię {{/stl 13}}{{stl 7}} dawniej: wyzywać kogoś na pojedynek {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyzywać — → wyzwać …   Słownik języka polskiego

  • udeptać — dk IX, udeptaćpczę (udeptaćpcę), udeptaćpczesz (udeptaćpcesz), udepcz, udeptaćał, udeptaćany udeptywać ndk VIIIa, udeptaćtuję, udeptaćtujesz, udeptaćtuj, udeptaćywał, udeptaćywany «depcząc, chodząc po czymś ubić, wyrównać, zrównać, wygładzić coś» …   Słownik języka polskiego

  • wyzwanie — n I 1. rzecz. od wyzwać. 2. lm D. wyzwanieań «wypowiedź, pismo, którymi ktoś wyzywa kogoś do czegoś, np. do walki, do współzawodnictwa, dawniej na pojedynek» Rzucić wyzwanie całemu światu. Podjąć, przyjąć wyzwanie. wyzwanie się rzecz. od wyzwać… …   Słownik języka polskiego

  • wyzywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyzywaćam, wyzywaća, wyzywaćają, wyzywaćany {{/stl 8}}– wyzwać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, wyzywaćzwę, wyzywaćzwie, wyzywaćzwij, wyzywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • los — 1. Los sobie z kogoś drwi, zadrwił «komuś się nie wiedzie, ktoś ma kłopoty»: Na wewnętrznej stronie drzwi widniało napisane identycznym charakterem co mój i takim samym ołówkiem ohydne, reakcyjne zdanie. Tak sobie zadrwił ze mnie los po raz… …   Słownik frazeologiczny

  • rękawica — 1. książk. Podjąć, podnieść (rzuconą) rękawicę a) «przyjąć wyzwanie na pojedynek» b) «zdecydować się na polemikę z kimś wrogo lub krytycznie nastawionym»: Jakiś zazdrośnik (...) zarzucił mu, że nie stać go na taki dowód odwagi jak wagary. –… …   Słownik frazeologiczny


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»